دلنوشته 27

 آفتاب که میتابد،

 پرنده که میخواند و نسیم که می وزد، باخودم میگویم

حتما حال تو خوب است که جهان این همه زیباست... صبح زیبای پاییزی شما بخیر .

 بلبل خبر نداشت ازاین روزکه بیغمانه  می سرود .

 افسوس که با رفتن فصلها گل مهمانی رفتنیست .

 دلم گرفته از این همه گل .

 چند روزی عاشقم میکنند و یک عمر داغدار .

دلم گرفته .......

 ای کاش باران می بارید . 

 تا در صدای شرشر باران ، هق هق گریه هایم چون سایه در آغوش نور محو می گردید .